Yπάρχουν νύχτες
που οι λύκοι είναι σιωπηλοί
και μόνο το φεγγάρι
ουρλιάζει.
So it goes...

Παρασκευή 28 Μαΐου 2010

1:25

Βραδιασε
Δροσισε


Το αρωμα..
..ερχεται απο το μπαλκονι.,
ομως δεν εχω αυτο το λουλουδι
δεν ειναι δω....

Η σκια σου πλησιασε
μεσα στο σκοταδι..
Ναι , την ενιωσα.
Οχι δεν σε ειδα
Ναι μου χαμογελασε
Οχι δεν σε παρεβλεψα
Ισως πλησιασες πιο πολυ- ο αγερας με ζαλισε
το αρωμα των ρόδων,
ολων των ροδων...
γεμισε το δωματιο
πλημυρισε τα καδρα τα βιβλια
εδωσε ζωη στους μελαγχολικους τοιχους...

Δεν ειναι το "νεκρο" μπλε..
Τωρα ειναι
το μπλε του ουρανου

Εκεινο το μπλε που τοσο
επιτυχυμενα σε μαγνητιζει
σε θελγει
σε καλει
ΜΑΣ ΦΩΝΑΖΕΙ να παμε
ΕΚΕΙ

Η σκια σου πλησιασε
Εσυ γιατι καθεσαι εκει?
Η σκια σου μου χαμογελασε
μην χανεσαι...γιατι φευγεις?

2 σχόλια:

  1. la petite princesse de l obscurite et des erreurs28 Μαΐου 2010 στις 9:50 μ.μ.

    {Αν} χωρούσα κι {εγώ}
    στο μικρό σου {πλανήτη}
    {αν} ζητούσες να ‘ρθω
    να μην σ’ έχει η {λύπη}

    Τον παλιό μου {εαυτό}
    θα τον άφηνα πίσω
    τον {κρυμμένο}........ ουρανό(!)
    της {καρδιάς} σου να {ζήσω}

    Στο μακρινό σου το {αστέρι}
    να μου κρατάς σφιχτά το χέρι
    μικρέ μου {πρίγκηπα} κοιμήσου
    κι εγώ θα μείνω [{εδώ} {μαζί} {σου}]

    {Αν} ζητούσες να ‘ρθω
    στο μικρό σου τ’ αστέρι
    {αν} μπορούσα να δω
    της {ψυχής} σου τα μέρη

    Θα νικούσα το {εγώ}
    που {εδώ} με κρατάει
    έναν [{κοσμό}] να βρω
    και τους (((δυο))) να χωράει

    [{(Στο μακρινό σου το αστέρι
    να μου κρατάς σφιχτά το χέρι
    μικρέ μου πρίγκηπα κοιμήσου
    κι εγώ θα μείνω εδώ μαζί σου)}]

    YΓ ειλικρινά
    ε ι λ ι κ ρ ι ν α σου ευχομαι να βρεις αυτο που ζητας
    και να συνεχισεις να εισαι ο λυκος που ολοι ξερουμε :)

    Filaki

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ποιο {άρωμα} να πότισε το {στόμα, το φιλί σου}
    και μέθυσε ο {άνεμος} που έφτασε μαζί σου;
    Μέθυσε και η {θάλασσα}, η γη που σε κρατάει,
    η σπίθα μες στο {βλέμμα} σου χίλιες φωτιές γεννάει.

    Κι ανθίζω σαν {[τριαντάφυλλο]},
    όταν μιλώ για {Σένα},
    φως απαλό του δειλινού,
    >>γλυκοπαραμυθένια.<<

    Ποια άνοιξη να μ' έφερε στον κήπο της καρδιάς σου,
    και γίνομαι μικρό παιδί {{σα βρίσκομαι κοντά σου;}}
    Χίλια τραγούδια έγραψα, για να σε ζωγραφίσω,
    >μα λόγια δεν υπάρχουνε, για σένα να μιλήσω.<

    filaki

    Ονειρατα γλυκα

    καλη μου πριγκιπισσα.. $$

    ΑπάντησηΔιαγραφή