Σήμερα λύκε μου θα σου πω μια ιστορια ένα παραμύθι . . . Ήταν μια φορα κι εναν καιρο σε μια άσχημη πολιτεία ... ζουσαν επτά όμορφα λουλουδια _________________
χμ. ...μάλλον... άλλαξα γνώμη δεν θα σου πω σήμερα την ιστορία τους.. θα στην πουν ..αυτα ..τα ιδια.. οι ήρωες της...
ή ακόμα καλυτερα...θα___________________ στην τραγουδήσουν . . . . ..."η ιστορια κρατάει χρόνια...μα εγω θυμαμαι..χαρακτηριστικα εκεινη τη νυχτα μαζι με τα αλλα 6....) 7 λουλουδια 7 ζωες 7 ανεκπληρωτοι ερωτες και......... 7 ερωτησεις" ξεκινησε να μου λεει το τριανταφυλλο.. {ενα χρωμα που ειχε! να το βλεπες....:) ουτε κοκκινο ουτε ροζ σαν να μπερδευτηκε το ασπρο και κοκκινησε απο μια αθωα ντροπη...και γλυκανε:) ηταν το μεγαλυτερο...και είχε την αιγλη και το σεβασμο απ τα υπολοιπα
ηταν οι 7 μου νανοι κι αυτο ηταν ο σοφος :)}
"τα μικρα μου...τα μπουμπουκια..." μου συνεχισε " ολα τους περιμενανε λησμονουσαν...ονειροπολουσαν και εκεινη τη νυχτα είχαν μια διαθεση...πολυ περιεργη κι εγω οπως παντα...αλλου______________"
ενας υβισκος ενα ροζ τριανταφυλλο μια μαργαριτα μια πετουνια μια αλστρομέρια μια ορχιδεα
"κι εγω" "ενα γερικο τριανταφυλλο"
{ο λυπημενος ο χαζουλης ο χαρουμενος ο υπναρας ο συναχομενος ο γκρινιαρης :)
7 κοσμοι...διαφορετικοι} " <> με ρωτησε ξαφνικα το ροζ τριανταφυλλο με ενα χαμογελο..με μια σπιρταδα στο ματι οχι δεν το θεωρουσα χαζο...λουλουδι:) απλα αφελες...κι ελπιδοφορο κι εγω...σαν να τα ξερα ολα..μα δεν τα ξερα του απαντησα -τιναζοντας τα δεξια μου πεταλα... Ας μεινει η αγαπη διχως ορισμο....τη διεκδικουσε η θαλασσα κι η αμμος . Μα εκεινη ξαπλωσε σ εναν βραχο ντυμενη τιποτα Μια κουρασμενη νεραιδα καταδικασμενη στην ομορφια της"
{παλι για τη νεραιδα του μιλουσε δεν μου ειχε πει τιποτα μοναχα την ανεφερε σαν να την ξεραμε κι οι δυο σε ασχετες στιγμες που χανοταν στις γλυκιες σκεψεις του που ελεγε δυνατα και τυχαινε να ακουσω}
"συνεχισα να μιλω στο κενο...μα μιλουσα στα λουλουδια μου... γιατι σκεφτοντουσαν τις πεταλουδες τους.. κι εγω εκεινην το μικρο μου ξωτικο ..νεραϊδα καλυτερα....:) δεν την ρωτησα ποτε τι ειναι ποια ειναι τους ελεγα ....Μονο τ αρωμα σου δε λεει να χαθει..μια με προσπερναει μια με ακολουθει...Όταν η αποσια δεν ειναι χωρισμος η αγαπη φοραει τα καλα της__________________________
<> ακουσα ξαφνιασμενο να με ρωτα η μαργαριτα..με το γνωστο της ασβυστο χαμογελο "Ειναι οπως μια σταγονα στον ωκεανο" <> μου απαντα και με ανατριχιαζει η σκεψη της
"τοτε ηταν που μουτωμενη η ορχιδεα ..αναφωνισε..μαλλον τς ξεφυγε με ξεχασε..! εμενα η πεταλουδα μου με ξεχασε ... {ο γκρινιαρης της ιστοριας:)}
"οσο απεχει το μαθαινω απ το διδασκομαι τόσο απεχει το ξεχνω απ το αρνουμαι
...τοτε..θυμαμαι..προσεξα ..το ιραγγεφ:) Τοσος ουρανος φεγγαρι μου πάλι τον ιδιο δρομο πηρες? <>
Να ακουγες...πως μιλουσαν πως μιλουσαν για τις πεταλουδες .. :) τις πεταλουδες ΤΟΥΣ ...με τι λογια...και γω εκει=( ..στη νεραϊδα τι λογια!:)
να ψαχνουν...μεσα στη δροσια της νυχτας..μες την αβεβαιοτητα της
<> ... να ψαχνουν μεσα σε καποιο καλπικο ονειρο...ευτυχιες...αγαπες..στιγμες μεχρι και το ιραγγεφ να ψιθυριζει για εκεινην <>...για [εκεινη] και το φεγγαρι... με ενα ημιφως ...τουτη τη νυχτα "φεγγαρι μου...γλυκο μου μισοφεγγαρο...ολοι οι εμεις οι αλλογιστοι στην καταχνια σου βλεπουμε ξεκαθαρα το γλυκο ψεμα του ερωτα μας" του φωναξα ....μα μαλλον δεν μ ακουσε
κι εγω...εκει να γραφω να της γραφω...απο αναγκη.Πηγε πεντε η ωρα.... η πετουνια ειχε νυσταξει για τα καλα....:) δεν την κατηγορω....κοιμαται ..ομορφα..πολυ ομορφα..γαληνια και πριν αποκοιμηθει ξεσπασε σε εναν νυσταγμενο αισιοδοξο μονολογο << Δεν θα μαε αναγκασουν θα σταματησουν να μας υποβιβαζουν..δεν θα μας ελεγχουν θα νικησουμε...>>
{:)....με μια εξεγερση με μια εξεγερση αλλιωτικη............. ______________εσωτερικη}
"Που ακουμπησες τα λευκα σου φτερα και εγιναν γκριζα? (?) ρωτησε το γλαρο μια πεταλουδα ....και η λεξη μονο τα εκανε να με προσεξουν ξανα...να γυρισουν τα πεταλα τους προς το μερος μου.... Περασα απο τη σκεψη ενος πικραμενου.
κι ηταν η σειρα της αλστρομερειας να ρωτησει..με μια κοκκινη μυτουλα και σημαδια απο μια ανιατη αρρωστια ...μια αρρωστια ερωτικη μεταδοτικη και επικινδυνη
{ο συναχομενος...:):P ακους το παραμυθι ακομα λυκε μου ή κοιμηθηκες ακου το τραγουδι τους:) }
Τα φτερα που σου χαρισα τι τα εκανες κι ερχεσαι παλι με τα ποδια? (?) ρωτα η ελευθερια την αγαπη. - τα εχω .αλλα οποτε τα φορεσα..εχασα το δρομο -κριμα, γιατι το υψος σου ταιριαζει, μονο με ταδικα μου φτερα μπορεις να πας
τοτε γυρισα στον υβισκο....Η λυπη ομορφαινει επειδη της μοιαζουμε :) και μειναμε σιωπηλοι αυτος για..μια πεταλουδα εγω για εκεινην
"Μες το βλέμμα της ένας τόσο δα ουρανός αστράφτει συννεφιάζει αναδιπλώνεται μα σαν πέφτει η νύχτα πλημμυρίζει με φως φεγγάρι αυγουστιάτικο υψώνεται και φέγγει από μέσα η φυλακή"
{Ποιος ειμ/σαι? (?)}
..και εκεινη η νυχτα τελειωνε μια καλημερα ηθελα να τους πω ..την ωρα αυτη που ηταν ολα μαζι μου νυχτολουλουδα και μη...μα μονο αυτο βρηκα να πω
"{ Πεταξε οσο πιο ψηλα μπορεις τα υψη δε σκοτωνουν τα χαμηλοπεταγματα πονανε και πληγωνουν}"
(?) Ποιος καιγεται αποψε και μυρισε η πολη αγαπη?
. . . {καληνυχτα ευχαριστω για το πρωι:) * και ζησαν αυτοι καλα κι εμεις καλυτερα}
Καληνύχτα..
Σήμερα λύκε μου
ΑπάντησηΔιαγραφήθα σου πω
μια ιστορια
ένα παραμύθι
.
.
.
Ήταν μια φορα κι εναν καιρο σε μια άσχημη πολιτεία ...
ζουσαν επτά όμορφα λουλουδια _________________
χμ.
...μάλλον...
άλλαξα γνώμη
δεν θα σου πω σήμερα την ιστορία τους..
θα στην πουν ..αυτα ..τα ιδια.. οι ήρωες της...
ή ακόμα καλυτερα...θα___________________
στην τραγουδήσουν
.
.
.
.
..."η ιστορια κρατάει χρόνια...μα εγω θυμαμαι..χαρακτηριστικα εκεινη τη νυχτα
μαζι με τα αλλα 6....)
7 λουλουδια
7 ζωες
7 ανεκπληρωτοι ερωτες
και.........
7 ερωτησεις" ξεκινησε να μου λεει το τριανταφυλλο..
{ενα χρωμα που ειχε! να το βλεπες....:) ουτε κοκκινο ουτε ροζ
σαν να μπερδευτηκε το ασπρο και κοκκινησε απο μια αθωα ντροπη...και γλυκανε:)
ηταν το μεγαλυτερο...και είχε την αιγλη και το σεβασμο απ τα υπολοιπα
ηταν οι 7 μου νανοι
κι αυτο ηταν ο σοφος :)}
"τα μικρα μου...τα μπουμπουκια..." μου συνεχισε " ολα τους
περιμενανε λησμονουσαν...ονειροπολουσαν
και εκεινη τη νυχτα είχαν μια διαθεση...πολυ περιεργη
κι εγω οπως παντα...αλλου______________"
ενας υβισκος
ενα ροζ τριανταφυλλο
μια μαργαριτα
μια πετουνια
μια αλστρομέρια
μια ορχιδεα
"κι εγω"
"ενα γερικο τριανταφυλλο"
{ο λυπημενος
ο χαζουλης
ο χαρουμενος
ο υπναρας
ο συναχομενος
ο γκρινιαρης
:)
7 κοσμοι...διαφορετικοι}
"
<> με ρωτησε ξαφνικα το ροζ τριανταφυλλο
με ενα χαμογελο..με μια σπιρταδα στο ματι
οχι δεν το θεωρουσα χαζο...λουλουδι:) απλα
αφελες...κι ελπιδοφορο
κι εγω...σαν να τα ξερα ολα..μα δεν τα ξερα του απαντησα -τιναζοντας τα δεξια μου
πεταλα...
Ας μεινει η αγαπη διχως ορισμο....τη διεκδικουσε η θαλασσα
κι η αμμος . Μα εκεινη ξαπλωσε σ εναν βραχο ντυμενη τιποτα
Μια κουρασμενη νεραιδα καταδικασμενη στην ομορφια της"
{παλι για τη νεραιδα του μιλουσε
δεν μου ειχε πει τιποτα
μοναχα την ανεφερε
σαν να την ξεραμε κι οι δυο
σε ασχετες στιγμες
που χανοταν στις γλυκιες σκεψεις του που ελεγε δυνατα
και τυχαινε να ακουσω}
"συνεχισα να μιλω στο κενο...μα μιλουσα στα λουλουδια μου...
γιατι σκεφτοντουσαν τις πεταλουδες τους..
κι εγω
εκεινην
το μικρο μου ξωτικο
..νεραϊδα καλυτερα....:) δεν την ρωτησα ποτε τι ειναι
ποια ειναι
τους ελεγα ....Μονο τ αρωμα σου δε λεει να χαθει..μια με προσπερναει
μια με ακολουθει...Όταν η αποσια δεν ειναι χωρισμος
η αγαπη φοραει τα καλα της__________________________
<> ακουσα ξαφνιασμενο να με ρωτα
η μαργαριτα..με το γνωστο της ασβυστο χαμογελο
"Ειναι οπως μια σταγονα στον ωκεανο"
<> μου απαντα και
με ανατριχιαζει η σκεψη της
"τοτε ηταν που μουτωμενη η ορχιδεα ..αναφωνισε..μαλλον τς ξεφυγε
με ξεχασε..!
εμενα η πεταλουδα μου με ξεχασε
... {ο γκρινιαρης της ιστοριας:)}
"οσο απεχει το μαθαινω απ το διδασκομαι
τόσο απεχει το ξεχνω απ το αρνουμαι
...τοτε..θυμαμαι..προσεξα ..το ιραγγεφ:)
Τοσος ουρανος φεγγαρι μου πάλι τον ιδιο δρομο πηρες?
<>
Να ακουγες...πως μιλουσαν
πως μιλουσαν για τις πεταλουδες ..
:) τις πεταλουδες ΤΟΥΣ
...με τι λογια...και γω εκει=( ..στη νεραϊδα
τι λογια!:)
<> να κοιτουν το ιραγγεφ και να πλανευονται...
ΑπάντησηΔιαγραφήνα ψαχνουν...μεσα στη δροσια της νυχτας..μες την αβεβαιοτητα της
<>
...
να ψαχνουν μεσα σε καποιο καλπικο ονειρο...ευτυχιες...αγαπες..στιγμες
μεχρι και το ιραγγεφ να ψιθυριζει
για
εκεινην
<>...για [εκεινη] και το φεγγαρι...
με ενα ημιφως ...τουτη τη νυχτα
"φεγγαρι μου...γλυκο μου μισοφεγγαρο...ολοι οι εμεις οι αλλογιστοι
στην καταχνια σου βλεπουμε ξεκαθαρα το γλυκο ψεμα του ερωτα μας"
του φωναξα ....μα μαλλον δεν μ ακουσε
κι εγω...εκει
να γραφω
να της γραφω...απο αναγκη.Πηγε πεντε η ωρα....
η πετουνια ειχε νυσταξει για τα καλα....:)
δεν την κατηγορω....κοιμαται ..ομορφα..πολυ ομορφα..γαληνια
και πριν αποκοιμηθει
ξεσπασε σε εναν νυσταγμενο αισιοδοξο μονολογο
<< Δεν θα μαε αναγκασουν
θα σταματησουν να μας υποβιβαζουν..δεν θα μας ελεγχουν
θα νικησουμε...>>
{:)....με μια εξεγερση
με μια εξεγερση αλλιωτικη.............
______________εσωτερικη}
"Που ακουμπησες τα λευκα σου φτερα και εγιναν γκριζα? (?)
ρωτησε το γλαρο μια πεταλουδα
....και η λεξη μονο τα εκανε να με προσεξουν ξανα...να γυρισουν τα πεταλα τους
προς το μερος μου....
Περασα απο τη σκεψη ενος πικραμενου.
κι ηταν η σειρα της αλστρομερειας να ρωτησει..με μια κοκκινη μυτουλα και
σημαδια απο μια ανιατη αρρωστια
...μια αρρωστια ερωτικη
μεταδοτικη και επικινδυνη
{ο συναχομενος...:):P ακους το παραμυθι ακομα λυκε μου ή κοιμηθηκες
ακου το τραγουδι τους:) }
Τα φτερα που σου χαρισα τι τα εκανες κι ερχεσαι παλι με τα ποδια? (?)
ρωτα η ελευθερια την αγαπη.
- τα εχω .αλλα οποτε τα φορεσα..εχασα το δρομο
-κριμα, γιατι το υψος σου ταιριαζει, μονο με ταδικα μου φτερα μπορεις να πας
τοτε γυρισα στον υβισκο....Η λυπη ομορφαινει επειδη της μοιαζουμε
:) και μειναμε σιωπηλοι
αυτος για..μια πεταλουδα
εγω για εκεινην
"Μες το βλέμμα της ένας τόσο δα ουρανός
αστράφτει συννεφιάζει αναδιπλώνεται
μα σαν πέφτει η νύχτα πλημμυρίζει με φως
φεγγάρι αυγουστιάτικο υψώνεται
και φέγγει από μέσα η φυλακή"
{Ποιος ειμ/σαι? (?)}
..και εκεινη η νυχτα τελειωνε
μια καλημερα ηθελα να τους πω ..την ωρα αυτη
που ηταν ολα μαζι μου
νυχτολουλουδα και μη...μα μονο αυτο βρηκα να πω
"{ Πεταξε οσο πιο ψηλα μπορεις
τα υψη δε σκοτωνουν
τα χαμηλοπεταγματα πονανε και πληγωνουν}"
(?) Ποιος καιγεται αποψε και μυρισε η πολη αγαπη?
.
.
.
{καληνυχτα
ευχαριστω για το πρωι:)
*
και ζησαν αυτοι καλα κι εμεις καλυτερα}