Yπάρχουν νύχτες
που οι λύκοι είναι σιωπηλοί
και μόνο το φεγγάρι
ουρλιάζει.
So it goes...

Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010

Ελευθερία Αρβανιτάκη - Ως τα χαράματα




/\/\/\____/____/__\/\/\/\__

3 σχόλια:

  1. la petite princesse de l obscurite et des erreurs2 Ιουλίου 2010 στις 1:04 π.μ.

    _____________ΦΥΣΗ ΝΕΚΡΗ______________
    Γ.Β.Κωβαίος



    Είθισται τ αντικείμενα
    << φυση νεκρή >> να αποκαλούν
    οι τεχνοκρατικοι.

    Μα πόσα χερια άλλαξαν
    πόσες ματιές αντάλλαξαν
    αυτοί που τα κρατήσαν!

    Κι αισθήματα ολοζώντανα
    πόσα εκει μέσα κλείσαν!




    >>>>>>>>>>>Λινα Στεφάνου<<<<<<<<<<<<
    ____________ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ_____________


    Του είχε περισσέψει μόναχα μπλε και ασπρο
    Πολύ μπλε πολύ άσπρο
    Βούτηξε το χέρι του μέσα και με τα δάχτυλα
    Της ζωγραφισε μια θαλασσα.
    Του άρεσε να σκέφτεται πως όταν εκείνη κυπνούσε
    Θα πέταγε τα ρούχα της κι ετσι γυμνή και ζεστή ακόμα από τον ύπνο
    Θα βούταγε μέσα παίρνοντας το απογευματινό της μπάνιο
    και θα κολύμπαγε μέχρι την άκρη του πίνακα...
    ξεχειλίζοντάς τον...

    |
    |
    |
    Πάνω σε μια φέτα φως
    στερέωσε το χαμόγελό της
    και το κρέμασε έξω από το παράθυρό του.

    Με το πρώτο φύσημα του αέρα,
    εκείνο άρχισε να φέγγει
    γυάλινους ήχους
    ματ-αι-ώνοντας το χρόνο
    μ ένα αιώνιο <>.



    ΥΓ. κουκούτσι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. la petite princesse de l obscurite et des erreurs2 Ιουλίου 2010 στις 1:26 μ.μ.

    diorthwsh

    sto telos einai

    με ενα αιώνιο << αι >>


    ΥΓ: (:

    ΑπάντησηΔιαγραφή