Yπάρχουν νύχτες
που οι λύκοι είναι σιωπηλοί
και μόνο το φεγγάρι
ουρλιάζει.
So it goes...

Κυριακή 25 Ιουλίου 2010

Χρήστος Θηβαίος - Θέλω τη μέρα που θα φύγεις



Και τι μπορώ να πω για σένα
που να 'ναι εσύ
λέξεις με δέρμα και μαλλιά
γραμματικές για την αφή
χέρια πλεγμένα


Θέλω τη μέρα που θα φύγεις
απ' το πρωί να μου γελάς
κι όταν την πόρτα θα ανοίγεις
να είναι σαν να μ' αγαπάς

Και πώς μπορώ να σε θυμάμαι
και να 'σαι εσύ
τα γέλια σου σαν τα νερά
μια ήσυχη λέξη στ' αυτί
και να νικάμε


7ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ (δηλαδή 8)

3 σχόλια:

  1. la petite princesse de l obscurite et des erreurs25 Ιουλίου 2010 στις 6:12 μ.μ.

    http://www.youtube.com/watch?v=-jSt8YDosJc
    συγγνωμη για το αναξιοπρεπες background επικεντρωσου στον...πιανιστα ;) και τη ..φωνη
    στον ηχο γενικοτερα!

    :*

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τι ζήλεψα τι τά 'θελα τα ένδοξα Παρίσια

    Διεκδικούσα θαύματα που δίνουν τα χασίσια
    Και παραισθήσεις όσων ζουν μέσα στις φυλακές

    μονολόγους άρχισες κι αινίγματα να λύνεις
    Μιας τέχνης και μιας εποχής παλιάς και σκοτεινής


    Σ ευχαριστώ...

    Αγαπημένο τραγούδι, ή μάλλον ΛΑΤΡΕΜΕΝΟ,

    -καθώς και ο .. πιανίστας και ..η φωνή, αλλα και ο Ήχος ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ!!!

    :$

    ΑπάντησηΔιαγραφή