Aγαπημένη μου,
έκλαψα από χαρά
στη σκέψη ότι είσαι δική μου,
και συχνά αναρωτιέμαι
άν πράγματι το αξίζω..
Κάποιος θα μπορούσε να σκεφτεί
ότι σε κανενός ανθρώπου
την καρδιά και το νου
δεν χωράνε τόσα πράγματα
σε μια μονάχα μέρα...
Αλλά πόσο ήμουν ευτιχισμένος
χθες και προχθές!
Στα γράμματά σου αιωρείτο
ένα τόσο ευγενικό πνεύμα
πίστη και θησαυρός αγάπης!
Τι δεν θα'κανα για την Αγάπη σου!
έκλαψα από χαρά
στη σκέψη ότι είσαι δική μου,
και συχνά αναρωτιέμαι
άν πράγματι το αξίζω..
Κάποιος θα μπορούσε να σκεφτεί
ότι σε κανενός ανθρώπου
την καρδιά και το νου
δεν χωράνε τόσα πράγματα
σε μια μονάχα μέρα...
Αλλά πόσο ήμουν ευτιχισμένος
χθες και προχθές!
Στα γράμματά σου αιωρείτο
ένα τόσο ευγενικό πνεύμα
πίστη και θησαυρός αγάπης!
Τι δεν θα'κανα για την Αγάπη σου!
Αυτό το έστειλε , στην Clara Shumann, κάποτε, όταν θα ήταν ΚΑΠΟΥ μακρυά της...
ΥΓ: Αυτό μου κόλλησε...ίσως να είναι λόγο ώρας.. $$ ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου