Όλα είναι σχετικά..

Βγαίνω από το "μάθημα"... φοράω τα ακουστικά . Δε ξέρω πως νιώθω, όλα είναι σχετικά .. ακόμη και το ότι είμαι εδώ.

Στρίβω στον κεντρικό, είμαι περίεργα... σχετικό.

Μη κλαις, αυτή η πόρτα δεν ανοίγει, αν τραγουδάς τα όνειρά σου.

Μη κλαις, πάντα ήμασταν λίγοι, άνοιξε τα φτερα σου.

Μη κλαις, πέτα σ' απέραντους κάμπους σαν να 'ναι η πρώτη φορά.

Μη κλαις, κι αν ανταμώσεις κάποιους, βάφτισέ τους ξανά..

Το ρεφρέν αντηχεί διαρκώς μέσα μου.. και στο μάθημα νομίζω το άκουσα..

Φτάσε εκεί που δε μπορείς ούτε στα όνειρά σου,

απ' τον αέρα πιάσου, τάξε τα δάκρυά σου

να μη βαρύνουνε ποτέ το πέταγμά σου

και χίλια γέλια σου σκόρπα στο πέρασμά σου

να φτάσουν σ' εκείνους που ταξιδεύουνε κοντά με σένα

Δεν μπορώ να μην νιώσω ήδη στον αέρα... συλλογίζομαι την ομορφιά

φώτα

πολλά φώτα

λίγοι άνθρωποι.

Κρύο..

μάλλον όχι , έχει ψύχρα..

Όλα όμως είναι σχετικά

είσαι παιδί, έχεις γεννηθεί τα πιο όμορφά να χαρείς
από νωρίς σ' ανήκει ό,τι βρεις.
Γίνε τραγούδι πανέμορφο της γης

Πόσο θα θελα να σου μιλούσα, ναι σε σένα

που μόλις που σε είδα

να με κοιτάς με καλοσύνη με τα κουρασμένα μάτια

ναι και σε σένα , που απλώς καθόσουν στο πεζούλι

περιμένοντας

περιμένοντας... ποιος ξέρει τι..

ποιόν..

Την επόμενη φορά υπόσχομαι να σου μιλήσω ..

Θα δεις ό,τι καλό μοιραστείς, καλό ταξίδι κάνει,
πάντα είναι δίπλα σου το δρόμο δε χάνει.

Όλα είναι σχετικά! "πάντα είναι δίπλα σου το δρόμο δε χάνει"

δε ξέρω

δε ξέρω

αν νιώθω ... νιώθω τι;

ό,τι καλό μοιραστείς, καλό ταξίδι κάνει,

Ήχοι από μακρύα...

Εικόνες παρεισφρύουν στο μυαλό μου...

Όχι πολλοί μακρινές... ίσως και να ναι αληθινές...

κι έτσι το δάκρυ σου το καταχωνιασμένο
θ' ανήκει πια στο κόσμο αυτό τον κουρασμένο.

Σκόρπια συναισθήματα... σκόρπιες έλξεις

Πόσο θα θελα να σου μιλούσα, ναι σε σένα

που μόλις που σε είδα

να με κοιτάς με καλοσύνη με τα κουρασμένα μάτια

να μου δείξεις τι πάει να πει ζεστασιά... την έχω ανάγκη τώρα

Τα μάτια λένε την αλήθεια...

έτσι θέλω να πιστεύω δηλαδή..

Θέλω να δω την ελπίδα πάλι

θέλω να τα βλέπω Ευτυχισμένα..

και τα δικά σου

και τα δικά του

και τα δικά της

Τα μάτια.. πόσο σαγηνευτικό να γνωρίζεις Ανθρώπους

να τους γνωρίζεις μιλώντας τους ( ) ματια

να σου μιλάνε με αυτά

Και να σου λένε ανείπωτα..

δε ξερω .. ποτέ δεν ήξερα...

Ίσως είναι μια παραίσθηση ...

όλα είναι σχετικά

Κι όταν μυρίσεις γιασεμιά και μενεξέδες

θα 'ναι τα νιάτα σου δρομάκι σε μπαξέδες

Είναι έντονη η ανάγκη να γράψω...

Για πολλοστή φορά τις τελευταίες μέρες ανοίγω την τσάντα... όμως θα παραμείνει στη τσέπη αυτή τη φορά..

και στο μυαλό

Ασυνάρτητα πραγματα κατρακυλούν

δίπλα μου

μαζί μου στην

κατηφόρα..

δεν έιμαι μόνος...

ένας άγνωστος ανεβαίνει..

"Καλησπέρα!"

"Γεια σου παιδί μου !"- με ένα θερμό χαμόγελο-,

είναι ένας Αγνωστος...

ή μήπως όχι ... ?

ΚΑπου κοντά μου θα μένει...

Φυσάει ένας ξερός αέρας...

όμως δε νιώθω τίποτα...

ή μάλλον δε νιώθω το ψύχος

Ο τοίχος ας περιμένει απόψε...

"Η ευτυχία θα ειναι η εκδίκηση Μας"

πάρε πινέλα, χρώματα, ζωγράφισέ τα φτερά σου
και πέτα πάνω από κάμπους μέσα σε κήπο κρυφό
σα περιστέρι ραμμένο στο ρούχο σα φυλαχτό,
φτιάξε στεφάνι στα μαλλιά κόκκινη ζίνια,
πίσω απ'τη πόρτα όλου του κόσμου να ξορκίσεις την ασκήμια.