Yπάρχουν νύχτες
που οι λύκοι είναι σιωπηλοί
και μόνο το φεγγάρι
ουρλιάζει.
So it goes...

Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010

Motto στη συλλογή της margarethe steffin από ποιήματα του Μπρέχτ - Μπέρτολτ μπρεχτ





Αυτό,λοιπόν, είναι όλο, και –ξέρω- δεν είναι αρκετό.
Μπορεί, ωστόσο, να σαςς πει πως ειμαι εδώ ακόμα.
Μοιάζω με κείνον που  τριγύριζε κρατώντας ένα κεραμίδι,
Στον κοσμο για να δειξειι πως ήταν το σπίτι του 

3 σχόλια:

  1. Ν.Βρεττάκος(Το Σπίτι)

    I.
    Χτίζω το σπίτι μου στον αιώνα.
    Το ήθελα ευρύχωρο, να είναι ένα είδος
    δεύτερου σύμπαντος μέσα στο σύμπαν.
    Να είναι η στέγη του απο άθραυστο ουράνιο
    γυαλί (ένα αίθριο φως, στερεό, αμετάθετο).
    Οσα μου δόθηκαν εδώ με τα μάτια, τ'αυτιά
    και τις άλλες κεραίες μου
    τα σύναξα όλα κι έγινα χτίστης.
    Να χωρέσω τον κόσμο. Να χτίσω ένα σπίτι
    μέσα σ'όλα τα σπίτια.

    II.
    Οι ένοικοι αύριο θα είναι πολλοί.
    Το ξέρω πώς θα κατοικείται ο λόγος μου.








    ΥΓ.Ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΥΓ: Εγώ σε ευχαριστώώ..

    Είναι τελικά όλα όμορφα πια... δε συμφωνείς ;;;;;;;;;;




    ΥΓ': ..Βρεττάκος.. (L) *.*



    Ελπίζω να είσαι καλύτεραα!

    Καλή σου μέραα

    ΑπάντησηΔιαγραφή