Ωσότου βρούμε τη δύναμη να ουρλιάξουμε πιο δυνατά από ποτέ και να βγάλουμε ότι έχουμε μέσα μας... Ή.. ωσότου πάρουμε απόφαση ότι το ουρλιαχτό θα πνιγεί μέσα μας, μαζί με τις χιλιάδες σκέψεις που ποτέ δεν αρθρώσαμε.. και ίσως, μαζί με εμάς τους ίδιους...
Ακούω την θάλασσα και ας μην την βλέπω, μυρίζω την αύρα τη θαλασσινή ,ξέρω πως είσαι και συ κάπου εκεί :)Είμαι εδώ.:)
--- ---
Μαα πολλές σκέψεις δεν.. αρθρώνονται.. όχι με λόγια... αυτά Δεν είναι αληθινά, ή μπορούν πολύ εύκολα να μην είναι .. Να βγάλουμε από μέσαα μας ότι έχουμε.. μου θύμισες μια ιστορία μ αυτή την φράση, αλλά δεν τη θυμάμαι ακριβώς , όμως θα άμεσα θα (σ)τη βρω
Ίσως...,αν και αν βγάλουμε ότι έχουμε μεσα μας , μήπως και πάλι , βγάλουμε και εμάς τους ίδιους;;;
Ναι, πολλές σκέψεις δεν μπορούν να εκφραστούν με λόγια.. Υπάρχουν κι άλλες όμως που αν δεν εκφραστούν μένουν και σχηματίζουν βουνό.. Άλλωστε το ουρλιαχτό μπορεί να είναι βλέμμα και οι λέξεις μπορεί να βγουν με πολλούς τρόπους.. Και μπορεί αν βγάλουμε από μέσα μας ότι έχουμε, να βγάλουμε κι εμάς τους ίδιους. Κι αυτό θα είναι..σίγουρα επώδυνο.. Μήπως όμως κι αν δεν το κάνουμε, θα αφήσουμε τελικά τον μέσα μας εαυτό να μας ξεσκίσει;;... Χωρίς κανείς να καταλάβει το παραμικρό;...
Με την διευκρίνηση, πλέον με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνο. Η έκφραση ποικίλει, η .. άρθρωση, αλλάζει τρόπο , και αν φύγουμε από τα λόγια τα οποία πιστεύω ότι είναι πολύ φτωχά για να παρουσιάσουν τα Πραγματικά συναισθήματα, τότε ναι αυτές οι σκέψεις Πρέπει να αρθρώνονται.. Ο μέσα μας εαυτός , δεν είμαστει εμείς;Και αν όχι τότε Τι είμαστε ;; ποιοι αληθινά είμαστε; Πιστεύω ότι όλο και κάποιος θα καταλάβει , όχι μόνο το παραμικρό, αλλά την Αλλαγή εξ ολοκλήρου, όμως αυτό που φαντάζει πιο [ ] για μένα, είναι να το καταλάβει αργά, να σε δει Αλλαγμένο και να μην "υπάρχει ..επιστροφή" Σίγουρα αλλάζουμε όσο ζούμε, όμως δεν αναφέρομαι σε μια τέτοια αλλαγή, αναφέρομαι στην αλλαγή που θα επέλθει απο το ξέσκισμα του ..ιδιου μας? του εαυτού...
Σίγουρα όλο και κάποιος θα καταλάβει, αρκεί να το θέλει.. αρκεί να είναι εκεί και να ανοίξει τα μάτια του και τα αυτιά του.. την ψυχή του πάνω και πριν από όλα... Ο μέσα μας εαυτός είμαστε εμείς. Είναι όμως όλα αυτά που φυλακίζουμε μέσα μας. Αυτό το ξέσκισμα εννοώ εγώ.. Κάποιες φορές αν δεν τον αφήσουμε να εκφραστεί, καθ' οποιονδήποτε τρόπο, είναι ικανός να μας καταστρέψει..
Μονίμως.. όλο και πιο δυνατά.. Αλλά ποτέ δεν το κάνω... Δεν έχω μάλλον το κατάλληλο θάρρος και θράσος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σου βράδυ
Ίσως δεν το έχουμε,
ΑπάντησηΔιαγραφήόμως όπως είπες αυτό γίνεται όλο και πιο έντονο
Μια απορία όμως... Ως πότε;;
Αυτή η σιωπή μου τρυπάει
την καρδιά
Καλό σου ξημέρωμα
Μπορει να φωναζει η ψυχη...σου
ΑπάντησηΔιαγραφήακου την...
και ας εισαι μονο εσυ που την ακους...
καλη σου νυχτα λυκε
οπου κι αν εισαι...
sea...
Ωσότου βρούμε τη δύναμη να ουρλιάξουμε πιο δυνατά από ποτέ και να βγάλουμε ότι έχουμε μέσα μας... Ή.. ωσότου πάρουμε απόφαση ότι το ουρλιαχτό θα πνιγεί μέσα μας, μαζί με τις χιλιάδες σκέψεις που ποτέ δεν αρθρώσαμε.. και ίσως, μαζί με εμάς τους ίδιους...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκούω την θάλασσα και ας μην την βλέπω, μυρίζω την αύρα τη θαλασσινή ,ξέρω πως είσαι και συ κάπου εκεί :)Είμαι εδώ.:)
ΑπάντησηΔιαγραφή--- ---
Μαα πολλές σκέψεις δεν.. αρθρώνονται.. όχι με λόγια... αυτά Δεν είναι αληθινά, ή μπορούν πολύ εύκολα να μην είναι ..
Να βγάλουμε από μέσαα μας ότι έχουμε.. μου θύμισες μια ιστορία μ αυτή την φράση, αλλά δεν τη θυμάμαι ακριβώς , όμως θα άμεσα θα (σ)τη βρω
Ίσως...,αν και αν βγάλουμε ότι έχουμε μεσα μας , μήπως και πάλι , βγάλουμε και εμάς τους ίδιους;;;
καπου διαβασα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΙΩΠΩ...για να ακουσω...
ΣΙΩΠΩ ...για να ακουγομαι...
φωναζω μονο οτι θελω...σε
οποιον θελω να μ ακουσει..
sea..
Ναι, πολλές σκέψεις δεν μπορούν να εκφραστούν με λόγια.. Υπάρχουν κι άλλες όμως που αν δεν εκφραστούν μένουν και σχηματίζουν βουνό..
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλωστε το ουρλιαχτό μπορεί να είναι βλέμμα και οι λέξεις μπορεί να βγουν με πολλούς τρόπους..
Και μπορεί αν βγάλουμε από μέσα μας ότι έχουμε, να βγάλουμε κι εμάς τους ίδιους. Κι αυτό θα είναι..σίγουρα επώδυνο..
Μήπως όμως κι αν δεν το κάνουμε, θα αφήσουμε τελικά τον μέσα μας εαυτό να μας ξεσκίσει;;...
Χωρίς κανείς να καταλάβει το παραμικρό;...
Καλημέρα
Με την διευκρίνηση, πλέον με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνο. Η έκφραση ποικίλει, η .. άρθρωση, αλλάζει τρόπο , και αν φύγουμε από τα λόγια τα οποία πιστεύω ότι είναι πολύ φτωχά για να παρουσιάσουν τα Πραγματικά συναισθήματα, τότε ναι αυτές οι σκέψεις Πρέπει να αρθρώνονται..
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ μέσα μας εαυτός , δεν είμαστει εμείς;Και αν όχι τότε Τι είμαστε ;; ποιοι αληθινά είμαστε;
Πιστεύω ότι όλο και κάποιος θα καταλάβει , όχι μόνο το παραμικρό, αλλά την Αλλαγή εξ ολοκλήρου,
όμως αυτό που φαντάζει πιο [ ] για μένα, είναι να το καταλάβει αργά, να σε δει Αλλαγμένο και να μην "υπάρχει ..επιστροφή"
Σίγουρα αλλάζουμε όσο ζούμε, όμως δεν αναφέρομαι σε μια τέτοια αλλαγή, αναφέρομαι στην αλλαγή που θα επέλθει απο το ξέσκισμα του ..ιδιου μας? του εαυτού...
Τις καλημέρες μου : )
@ sea:
ΑπάντησηΔιαγραφήεξαιρετικά... επιβλητικό [αν και δεν ειναι η κατάλληλη λέξη]
Αν όμως εκείνος για
κάποιον λόγο,
Κανει πως δεν ακόυει;
Αν εγώ για
κάποιο λόγο
προσποιούμαι οτί δε θέλω να μ ακούσει;
Έν τέλει πάντως
πιστεύω
ότι η Σιωπή θα ακουστεί, και θα ..αρθρωθούν οι
σκέψεις-κραυγές
Μια όμορφη μέρα και σε σένα : )
Σίγουρα όλο και κάποιος θα καταλάβει, αρκεί να το θέλει.. αρκεί να είναι εκεί και να ανοίξει τα μάτια του και τα αυτιά του.. την ψυχή του πάνω και πριν από όλα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ μέσα μας εαυτός είμαστε εμείς. Είναι όμως όλα αυτά που φυλακίζουμε μέσα μας. Αυτό το ξέσκισμα εννοώ εγώ.. Κάποιες φορές αν δεν τον αφήσουμε να εκφραστεί, καθ' οποιονδήποτε τρόπο, είναι ικανός να μας καταστρέψει..