ΠΡΟΣΕΥΧΗ Φερνάντο Πεσσόα

Κύριε, νύχτωσε, και η η ψυχή  είναι εξαθλιωμένη.
Τόσο τρομερές ήταν η καταιγίδα και η θέληση!
Ό,τι μας έχει απομείνει στην εχθρική αυτή σιωπή,
Η νοσταλγία είναι και η θάλασσα η καθολική.
Όμως, η φλόγα που η ζωή μέσα μας άναψε
Ακόμα σιγοκαίει, αν ακόμα υπάρχει εδώ ζωή.
Θάνατος παγωμένος την έχει κρύψει μες στις στάχτες.
Αλλά το χέρι του ανέμου μπορεί και πάλι να την αναστήσει.

Δώσε πνοή αέρα, - τη λαχτάρα ή την κατάρα -
Τη φλόγα της προσπάθειας να ζωντανέψει.
Κάνε να επανακτήσουμε την Απεραντοσύνη - της θάλασσας
Ή οποιουδήποτε άλλου συνόρου, που μπορούμε να κατέχουμε!