Ρόδες - Αφροδίτες

Κοίτα τους όγκους τους αδούλευτους
χωρίς βαρύτητα αρχιτεκτονική
Δε συγκρατούν τους δορυφόρους τους
που έχουν απρόβλεπτη τροχιά χαοτική
Κυματοθραύστες κατοικούμενοι
μπλόκα σε ανθρωποθάλασσες
την ομορφιά σου αναδυόμενη
χωρίς αντάλλαγμα τη χάρισες
σε οποίον αντέχει την νομοτέλεια
πως υποκύπτουν τα πάντα στο νερό
το αληθινό και η εντέλεια
στον ανεξέλεγκτο και χείμαρρο καιρό

Λαξεύονται από το νερό, μέρες και νύχτες
και περπατάνε στον αφρό, οι Αφροδίτες
τις φυλακίζουν στο βυθό, μέρες και νύχτες
μα είναι το φως το φανερό, οι Αφροδίτες
Γνωρίζουν ακρωτηριασμό, μέρες και νύχτες
ολόκληρες χωρίς αρμό, οι Αφροδίτες
δίχως να αλλάξουνε πλευρό, μέρες και νύχτες
χαμογελούν στον πειρασμό, οι Αφροδίτες

Κυλάω στους δρόμους τους παράλληλους
που συναντιόνται σε κόμβους νοερούς
σαν τις σκιές πάνω στους άσπιλους
και συμπαγείς παλλόμενους μηρούς
οι αλλαγές έρχονται απρόσκλητες
όμως το νιόφερτο χρωστάει μιαν αρχή
απρόβλεπτες και νεοφώτιστες
καμία δεν έχει παρθενογεννηθεί .