Τόσους ανθρώπους επί τόσα χρόνια
Χωρίς να το ξέρουν.
Μεταξύ μας για μένα τους αγαπώ.
Μου κάνει καλό.
Όπως η αγάπη μου για σένα φέρ’ ειπείν.
Με κάνει καλύτερο
Καλύτερο κι από σένα ενίοτε.
Έλα, σε πειράζω.
Δωσ’ μου το χέρι σου να το κοιμίσω.
Είναι παλτό ξεκούμπωτο η νύχτα
Προβιά σφαγμένου ζώου που ανασαίνει ακόμα
Κοιμήσου
Η καρδιά μου ξαγρυπνά
Σαν τι δική σου μυρωδιά κλαράκι δεν την έχει.
^κλινκ^
Ονείρατα γλυκά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου