Yπάρχουν νύχτες
που οι λύκοι είναι σιωπηλοί
και μόνο το φεγγάρι
ουρλιάζει.
So it goes...

Κυριακή 13 Ιουνίου 2010

* * * * * * *

Λείπεις απόψε
τα τριαντάφυλλα δεν λούζονται από το Φεγγαρόφως σου


Το ξέρω θα ξανάρθεις
και θα ξαναφύγεις

Θα χαμογελάσεις
στην αρχή συνωμοτικά
γιατί θα δεις την αγωνία και τη λαχτάρα μου
να σε δω..

Να σου ξαναπώ για κείνα τα όμορφα πράγματα
Που να βλέπω άρχισα σαν μου το ψιθύρησες μια νυχτιά
εκεί έξω


Όμως...
Όμως απόψε ,
Που είσαι;

Όσο και αν το γνωρίζω
κάθε φορά αναμένω με την ίδια
απεγνωσμένη Ελπίδα
να σε δω
να σε ακουσω να ρχεσαι
να σε νιώσω να σιγοτραγουδάς

Σκοπούς αλλιώτικους
παραμυθένιους
ξωτικούς
..απλά μαγευτικούς

Γιατί να λείπεις απόψε;



Αλλά , να πάλι αύριο εδώ θα είσαι
γι αυτό θα περιμένω
θα σε περιμένω να φανείς

Θα φανείς
...ξανά
και θα με ταξιδέψεις

Θα περιμένω...εδώ τριγύρω

2 σχόλια:

  1. la petite princesse de l obscurite et des erreurs14 Ιουνίου 2010 στις 12:11 π.μ.

    (το ποιήμα που (δεν) (σου) (ε)λεγα(με) τις προάλλες)
    θ.Κωσταβαρας

    κοιμαται η αγαπη μου.
    κι ο υπνος της είναι πρασινος. σαν το χορταρι.
    και σαν το φεγγαρι λαμπει το προσωπο της ολοκληρο.

    και τιποτα δε σκεφτεται να την ενοχλησει.

    λαδι εχουν σταξει πανω στα βλεφαρα της οι ωρες.
    και τα ονειρα της σαν το γαλα και σαν το μελι κυλουν
    και γλυκαινουν τα μελη της.

    κι εκεινη κοιμαται, κοιμαται η χαϊδεμενη
    και χαμογελαει στον υπνο της.
    κι εχει πανω στ’ ωραιο της στηθοσ αφημενα τα χερια της.

    ετσι όπως διπλωνουν τα φτερα τους οι αγγελοι.
    όταν κουραστουν να μοιραζουν την αγαπη στον κοσμο
    κι ευτυχισμενοι γυριζουν να κοιμηθουν στον παραδεισο.

    ετσι κι η αγαπη μου, αναμεσα στα λουλουδια κοιμαται.
    αναμεσα στα λουλουδια κοιμαται και κατω
    απ τα δεντρα ονειρευεται.

    και τα τζιτζικια σωπαινουν για να μην την ξυπνησουν.
    και σταματουν το πεταγμα τους οι μελισσες.

    κι ο ηλιοσ κρυβει το προσωπο του πισω από τα φυλλα.

    για να χορτασει τον υπνο μεσα στον ισκιο η αγαπη μου.
    για να ‘ναι ασπρη σαν το γαλα όταν ξυπνησει
    και σαν το μελι γλυκια
    και σαν τριανταφυλλο ομορφη.

    και σαν τον ηλιο και το φεγγαρι να λαμπει.

    για να δοθει παλι ξεκουραστη στην αγαπη.
    στον ερωτα μου και στην αγαπη μου, να δοθει
    ξανα ξεκουραστη η αγαπη μου.


    ΥΓ.1 όσο για την..καταγραφη και την...βλακεια εχω να πω 8 πραγματα: ενδιαφερον :)
    ΥΓ.2 ενδιαφερον :)
    ΥΓ.3 ενδιαφερον :)
    ΥΓ.4 ενδιαφερον :)
    ΥΓ.5 ενδιαφερον :)
    ΥΓ.6 ενδιαφερον :)
    ΥΓ.7 ενδιαφερον :)
    ΥΓ.8 ενδιαφερον :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΥΓ : Εμ, λογοκρισία , δις princesse ..Αλλά να μου πεις , μέσα στο βασίλειο η αποψη καποιων ειναι λιγο πιο ισες απο κάποιων αλλων pppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppp

    Εγω παντως δεχομαι και τις...βλακειες ... ο καθεις εχει την κριση του.. lalala

    οσο για την καταγραφη ...



    ---
    Οσον αφορά το Ποίημα , είναι επίτρεψε μου ,
    Υ
    Π
    Ε
    Ρ
    Ο
    Χ
    Ο

    Πανέμορφο ,

    τα λόγια ίδιως τα γραπτά είναι πολύ λίγα ...

    *

    ΑπάντησηΔιαγραφή