Yπάρχουν νύχτες
που οι λύκοι είναι σιωπηλοί
και μόνο το φεγγάρι
ουρλιάζει.
So it goes...

Πέμπτη 8 Ιουλίου 2010

Ενδελέχεια - Κάτι τους δένει



Δεν έχω φύγει, είμαι ακόμα εδώ...
μια μέρα θα'μαι όνειρο κι εγώ...

1 σχόλιο:

  1. Κι έτσι τον δρόμο μου ανάποδα μαζεύω.
    θυμάμαι όλα της ζωής μου τα λημέρια.
    Τάιζα λύκους και μου τρώγανε τα χέρια,
    Κι έτσι παιδεύτηκα να μάθω να χαϊδεύω.


    Η θάλασσα με μάζεψε απ' το δρόμο.
    Μου χάρισε αλάτι να ξεχνάω,
    μου έμαθε το κύμα να αγαπάω,
    κι ένα κατάρτι έβγαλα στον ώμο.


    ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή