Yπάρχουν νύχτες
που οι λύκοι είναι σιωπηλοί
και μόνο το φεγγάρι
ουρλιάζει.
So it goes...

Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010

Υπόγεια Ρεύματα- κοιτάς μακρυά




Κοιτάς μακριά μα δε μου λες τι βλέπεις
μιλάς σωστά μα δε μου λες τι ξέρεις
έτσι κι εγώ δεν θα σου πω ποτέ μου
πως πάντα θα σε αγαπώ




σβήσε κι αυτό το όνειρο χαμένο
κουράστηκα να νοσταλγώ
Κατεγράφη σε μια στιγμή αδυναμίας από στις
Ετικέτες

2 σχόλια:

  1. Unknown14 Οκτωβρίου 2010 στις 2:30 μ.μ.

    [Χαμένα λόγια] σκονισμένες [αναμνήσεις]
    στήνουν καρτέρι στης ζωής μου το [χαμό]
    [Θλιμμένα μάτια] Μου {φοβάμαι μη ξυπνήσεις}
    και {χάσω τ' όνειρο που με κρατά να ζω}



    .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ementalor τη μέρα17 Οκτωβρίου 2010 στις 3:24 μ.μ.

    βάλε μια φωτιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)