Yπάρχουν νύχτες
που οι λύκοι είναι σιωπηλοί
και μόνο το φεγγάρι
ουρλιάζει.
So it goes...
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Δημήτρης Ζερβουδάκης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Δημήτρης Ζερβουδάκης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 20 Μαρτίου 2011

Δημήτρης Ζερβουδάκης,





Αναρωτιέται το μυαλό και την καρδιά ρωτάει
πώς γίνεται και η ζωή το όνειρο απατάει
Χιόνιζε κάποτε παλιά, πάντα στα παραμύθια
μα γλίστρησε απ' τα χέρια μας και χάθηκε η αλήθεια







Και επειδή μου χει έρθει μια παράξενη διάθεση:


Τι κι αν δεν είναι ο κόσμος ότι ονειρεύτηκες 
τι κι αν σε ντύνει πάντα με ελπίδες ψεύτικες
 η νύχτα απόψε μοιάζει να είναι φίλη σου
 κόκκινο το φεγγάρι βάλτο στα χείλη σου......









*κάτι που πάντα βρίσκεται σε αίωνια εναλλαγή...... : )

Παρασκευή 28 Μαΐου 2010

..Ομορφα τα ανειπωτα για ...

Δημήτρης Ζερβουδάκης - Τα ανείπωτα



Τα περασμένα καίγονται, στη λησμονιά πετάνε
Γίνονται αγιάτρευτες πληγές τις νύχτες και πονάνε
Στη λησμονιά σε πάνε

Στάσου λιγάκι, μη μιλάς, άσε το χτύπο της καρδιάς
να πει ό,τι είναι για να πει, στο φως να γεννηθεί..
Για ένα τίποτα, μη φοβηθείς, πώς φτάσαμε στ’ανείπωτα..
Γλυκιά μου, μη χαθείς…

Και τα χαράματα σαν ’ρθει.. με μια λαχτάρα η προσμονή
Θα’ναι μι’ αλλόκοτη χαρά, θα γίνει δίψα και φωτιά..
Θα’ναι μι’αλλόκοτη χαρά…

Στάσου λιγάκι, μη μιλάς, άσε το χτύπο της καρδιάς
να πει ό,τι είναι για να πει, στο φως να γεννηθεί..
Για ένα τίποτα, μη φοβηθείς, πώς φτάσαμε στ’ανείπωτα..
Γλυκιά μου, μη χαθείς…

Στάσου λιγάκι, μη μιλάς, άσε το χτύπο της καρδιάς
να πει ό,τι είναι για να πει, στο φως να γεννηθεί..
Για ένα τίποτα, μη φοβηθείς, πώς φτάσαμε στ’ανείπωτα..
Απόψε, μη χαθείς…