Yπάρχουν νύχτες
που οι λύκοι είναι σιωπηλοί
και μόνο το φεγγάρι
ουρλιάζει.
So it goes...

Κυριακή 12 Μαΐου 2013


Μίλα μου λίγο, αυτή η σιωπή με σκοτώνει...

Άλλωστε αν δεν καούμε εμείς πώς θα φωτιστεί η νύχτα;



8 σχόλια:

  1. Άραγε..Εξάλλου από τις στάχτες μας αναγεννιόμαστε=)
    Καληνύχτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. τις δικές μας ,των ονείρων μας, εν πάσει περιπτώσει, ναι.. αλλά και να μην αναγεννηθούμε , θα Φωτιστεί ο δρόμος για τους υπολοίπους. και ίσως κάποιοι τον δουν.
      και μπορεί να τον συνεχίσουν...

      Καλό σου ξημέρωμαα =]

      Διαγραφή
  2. ~Nαι κανε τετοια τωρα λυκακι μου..
    +εχω ξεμεινει κι απο τσιγαρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χτυπας αρτηρια ψυχης με αυτα που γραφεις..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. έχω δουλέψει στη εθελοντική αιμοδοσία , γι αυτόό.. ^^

      Καλή σου μέρα μονοκεερεεε μου :))

      Διαγραφή
  4. ''Μ' αρέσει να βλέπω τα μάτια σου να καίγονται σαν θα πέφτει η νύχτα '' !!
    Ωραία ανάρτηση , και ωραίος συνδιασμός εικόνας~ στίχων :) !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή